Mavi Elmas Hakkında İlginç Bilgiler
Fransız Crown mavi elmas olarak da adlandırılan, Bleu de France veya Bleu de Tavernier , bir büyük mavi elmas tarafından satın Louis XIV gelen Jean-Baptiste Tavernier geri getirmişti kim Hindistan Jean Pittan tarafından kesmişti 1668. Louis XIV Louis XV , onu Altın Post Nişanı rozetine dahil etti .
1792'de çalınan izi, Aralık 2007'de François Farges tarafından kurşun modelinin tesadüfen keşfine kadar kayboldu ; bu, tarihsel araştırmalardan sonra, bu Crown elmasın İngiltere'de ortaya çıkan Umut elmasının kökeninde olduğunu gösteriyor . Sadece birkaç gün hırsızlık reçete edildikten sonra, bu da gizleme niyetini kanıtlıyor. Afrika, Sibirya, Avustralya, Brezilya veya Kanada'da büyük yatakların keşfedilmesinden sonra bile bugüne kadar keşfedilen en büyük mavi elmas olmaya devam ediyor.
Mavi renkte olan ve 112 karatlık olan değerli Umut elması oldukça serttir ve içinden yalnızca ışık geçebilir, fiyatı ise dudak uçuklatıyor. İlk olarak 1600 yıllarda Hindistan’da ortaya çıkan elmas, savaş tanrıçası Shiva heykelinin üçüncü gözü olarak sergilenmekteydi. Tanrıça tarafından lanetlendiği düşünülen elmasın ardından ölüm ve uğursuzluk getirdiği yaşanan olaylarla ortaya çıkmıştır.
Shiva heykelinden çalınmasıyla daha sonrasında değerli taş tüccarı Jean Baptiste Tavernier’ın eline geçer. Elindeki bir çok değerli taşlarla birlikte Umut elmasının da olduğu sandığı Fransa kralı 14. Lois’e satmıştır. Tavernier kıymetli taşı elinden çıkardıktan sonra Rusya’da köpeklerin saldırısına uğrayarak ölmüştür. Taşın sahip olduğu negatif güçlerin ilk kurbanı olarak bilinen 14. Lois, 1673 yılında elmasın daha çok parlamasını isteyerek kesilmesi emrini vermiştir. Kesilerek 67 karata düşen elması kurdeleyle boynuna takarak sergileyen kral sırasıyla önce oğlunu, erkek kardeşini, torununu ve torununun eşini kaybetmiştir.
Umut Hope Elması'nın Laneti
Hope elması veya Mavi elmas, 45.52 karat (9.10 gram),[w][1][2] dünyaca ünlü bir elmas.
Sahiplerinden birinin adından ötürü Hope Elması, renginden ötürü Mavi Elmas adıyla bilinen bu taşı Avrupa'ya 1642′de Jean Tavernier adında bir gezgin getirmiştir. Elması Hindistan’da bir Buda heykelinin gözünden koparmıştı.
Tavernier, elması Fransa Kralı XIV. Louis’e satmıştır. XVI. Louis ise elması karısı Marie Antoinette’e armağan etmişti.. 1830′da Daniel Elias adında bir İngiliz, elması 200.000 liraya Banker Hope’a sattı. Hope, elması aldıktan kısa bir süre sonra iflas etti. Daha sonra Kanitovsky adında bir Rus prensi elması satın aldı ve dostu bir kadına armağan etti. Kadın ölünce elmas Yunan Simon Monkaricies'in eline geçti. Monkaricies, elması çok yüksek bir fiyatla, II. Abdülhamit’e sattı. Son olarak elması Yunan armatör Onasis’in karısı Tina almıştı.[kaynak belirtilmeli]
Elmas şimdi ABD'de National Museum of Natural History müzesindedir.
Efsaneye göre, büyük mavi mücevher Hindistan'daki bir idolden koparıldığında (yani çalındığında) ilk kez başına gelen bir lanet olan Hope elmasının sahibine bir lanet gelir. elmasın sahibi ama ona dokunan herkes için.
Lanetlere inansanız da inanmasanız da, Umut elması yüzyıllardır insanların ilgisini çekmiştir. Mükemmel kalitesi, büyük boyutu ve nadir rengi onu çarpıcı biçimde benzersiz ve güzel kılıyor. Kral Louis XIV'e ait olmak, Fransız Devrimi sırasında çalınmak , kumar için para kazanmak için satılmak, hayır işleri için para toplamak için giyilmek ve nihayet bugün bulunduğu Smithsonian Enstitüsü'ne bağışlanmak gibi çeşitli bir tarihçe hayranlığını artırıyor. Hope elması gerçekten eşsizdir.
Ama gerçekten bir lanet var mı? Hope elması nereden geldi ve bu kadar değerli bir mücevher neden Smithsonian'a bağışlandı?
Cartier'in Umut Elması Efsanesi
Pierre Cartier, ünlü Cartier kuyumcularından biriydi ve 1910'da Evalyn Walsh McLean ve kocası Edward'a, devasa kayayı satın almalarını sağlamak için aşağıdaki hikayeyi anlattı. Çok varlıklı çift ( Washington Post'un sahibinin oğluydu, başarılı bir altın madencisinin kızıydı) Cartier ile tanıştıklarında Avrupa'da tatil yapıyorlardı. Cartier'in hikayesine göre, birkaç yüzyıl önce Tavernier adında bir adam Hindistan'a bir gezi yaptı.. Oradayken, Hindu tanrıçası Sita'nın bir heykelinin alnından (veya gözünden) büyük, mavi bir elmas çaldı. Efsaneye göre, bu ihlal için Tavernier, elması sattıktan sonra Rusya'ya yaptığı bir gezide vahşi köpekler tarafından parçalandı. Bu, lanete atfedilen ilk korkunç ölümdü, dedi Cartier: Takip edecek çok şey olurdu.
Cartier, McLean'lara, idam edilen bir Fransız yetkili olan Nicholas Fouquet'i anlattı; Bir Fransız çetesi tarafından dövülerek öldürülen Prenses de Lambale; Louis XIV ve Marie Antoinette başları kesildi. 1908'de Türkiye Sultanı Abdülhamid taşı satın aldı ve ardından tahtını kaybetti ve en sevdiği Subaya elması takıp öldürüldü. Yunan kuyumcu Simon Montharides, eşi ve çocuğuyla birlikte bir uçurumun üzerinden geçerken öldürüldü. Henry Thomas Hope'un (elmas adını verdiği) torunu beş parasız öldü. 20. yüzyılın başlarında taşa sahip olan ve sonu kötü biten bir Rus kontu ve bir aktris vardı. Ancak araştırmacı Richard Kurin, bu hikayelerin çoğunun yanıltıcı olduğunu ve bazılarının tamamen yalan olduğunu bildiriyor.
Evalyn McLean, "Father Stuck It Rich" adlı anı kitabında, Cartier'nin çok eğlenceli olduğunu yazmıştı: "O sabah Fransız Devrimi'nin tüm şiddet olaylarının sadece o Hindu idolünün gazabının yansımaları olduğuna inandığım için mazur görülebilirdim."
Gerçek Taverna Hikayesi
Cartier'in hikayesinin ne kadarı doğruydu? Mavi elmas ilk olarak 1640-1667 yılları arasında dünyayı dolaşıp mücevher arayan 17. yüzyıl kuyumcu, gezgin ve hikaye anlatıcısı Jean Baptiste Tavernier tarafından bulundu. O zamanlar büyük renkli elmasların bolluğuyla ünlü olan Hindistan'ı ziyaret etti ve muhtemelen oradaki elmas pazarından Hindistan'ın Golconda kentindeki Kollur madeninden geldiğine inanılan kesilmemiş 112 3/16 karat mavi bir elmas satın aldı.
Tavernier 1668'de Fransa'ya geri döndü ve burada "Güneş Kralı" Fransız Kralı Louis XIV tarafından onu sarayda ziyaret etmesi, maceralarını anlatması ve ona elmaslar satması için davet edildi. Louis XIV, büyük, mavi elmasın yanı sıra 44 büyük elmas ve 1122 daha küçük elmas satın aldı. Tavernier bir asil oldu, anılarını birkaç ciltte yazdı ve 84 yaşında Rusya'da öldü.
Krallar tarafından giyildi
1673'te Kral Louis XIV, parlaklığını arttırmak için elması yeniden kesmeye karar verdi. Yeni kesilmiş mücevher 67 1/8 karattı. Louis XIV, resmi olarak "Tacın Mavi Elması" olarak adlandırdı ve genellikle elması boynuna uzun bir şerit üzerinde takardı.
1749'da, Louis XIV'in büyük torunu Louis XV kraldı ve taç kuyumcuya mavi elmas ve Cote de Bretagne (o zamanlar büyük bir kırmızı spinel olduğu düşünülen) kullanarak Altın Post Nişanı için bir dekorasyon yapmasını emretti. yakut olmak). Ortaya çıkan dekorasyon son derece süslüydü.
Umut Elması Çalındı
Louis XV öldüğünde, torunu Louis XVI, kraliçesi Marie Antoinette ile kral oldu . Marie Antoinette ve Louis XVI, Fransız Devrimi sırasında başları kesildi , ancak elbette mavi elmasın laneti yüzünden değil.
Terör Saltanatı sırasında, kraliyet mücevherleri (mavi elmas dahil) 1791'de Fransa'dan kaçmaya çalıştıktan sonra kraliyet çiftinden alındı. Mücevherler, Garde-Meuble de la Couronne olarak bilinen kraliyet deposuna yerleştirildi, ancak iyi korunmamış.
12 ve 16 Eylül 1791 arasında, Garde-Meuble defalarca yağmalandı, yetkililerin 17 Eylül'e kadar fark etmedikleri bir şeydi. Taç mücevherlerinin çoğu kısa sürede kurtarılmış olsa da, mavi elmas bulunamadı ve ortadan kayboldu.
Mavi Elmas Yeniden Yüzeye Çıkıyor
Büyük (44 karat) mavi bir elmas 1813'te Londra'da yeniden ortaya çıktı ve 1823'te kuyumcu Daniel Eliason'a aitti. Londra'daki mavi elmasın Garde-Meuble'dan çalınanla aynı olup olmadığı kesin değil çünkü Londra'daki elmas farklı bir kesimdi. Yine de, çoğu insan Fransız mavi elmasının nadirliğini ve mükemmelliğini hissediyor ve Londra'da ortaya çıkan mavi elmas, birisinin Fransız mavi elmasını kökenini gizleme umuduyla yeniden kesmesini mümkün kılıyor.
İngiltere Kralı IV. George mavi elması Daniel Eliason'dan satın aldı ve Kral George'un ölümü üzerine elmas, borçlarını ödemek için satıldı.
Neden "Umut Elmas" Denir?
1839'da ya da muhtemelen daha önce, mavi elmas, Hope & Co. bankacılık firmasının mirasçılarından biri olan Henry Philip Hope'un mülkiyetindeydi. yakında ailesinin adını taşıyacak.
Hiç evlenmediği için Henry Philip Hope, 1839'da öldüğünde mülkünü üç yeğenine bıraktı. Hope elması, yeğenlerin en büyüğü Henry Thomas Hope'a gitti.
Henry Thomas Hope evlendi ve bir kızı oldu; kızı büyüdü, evlendi ve beş çocuğu oldu. Henry Thomas Hope 1862'de 54 yaşında öldüğünde, Hope elması Hope'un dul eşinin mülkiyetinde kaldı ve ikinci en büyük oğlu olan torunu Lord Francis Hope (1887'de Hope adını aldı), Hope'u miras olarak aldı. büyükannesinin yaşam mirasının bir parçası, kardeşleriyle paylaştı.
Francis Hope kumar oynaması ve yüksek harcamaları nedeniyle 1898'de mahkemeden Hope elmasını satmak için izin istedi - ancak kardeşleri elmasın satışına karşı çıktı ve talebi reddedildi. 1899'da tekrar temyize gitti ve talebi yine reddedildi. 1901'de Lordlar Kamarası'na yapılan bir itiraz üzerine Francis Hope'a nihayet elması satma izni verildi.
İyi Şans Tılsımı Olarak Umut Elması
1901'de Hope elmasını satın alan ve Amerika Birleşik Devletleri'ne getiren Amerikalı kuyumcu Simon Frankel'di. Elmas, sonraki birkaç yıl boyunca (Cartier'e inanıyorsanız padişah, oyuncu, Rus kontu dahil) birkaç kez el değiştirdi ve sonunda Pierre Cartier ile sona erdi.
Pierre Cartier, pırlantayı ilk kez 1910'da kocasıyla Paris'i ziyaret ederken gören Evalyn Walsh McLean'de bir alıcı bulduğuna inanıyordu. Bayan McLean daha önce Pierre Cartier'e genellikle kötü şans olarak görülen nesnelerin onun için iyi şansa dönüştüğünü söylediğinden, Cartier konuşmasında Umut elmasının olumsuz geçmişini vurguladı. Ancak, Bayan McLean, pırlantanın mevcut montajından hoşlanmadığı için onu geri çevirdi.
Birkaç ay sonra, Pierre Cartier ABD'ye geldi ve Bayan McLean'den Hope elmasını hafta sonu için saklamasını istedi. Hope elmasını yeni bir yuvaya yerleştiren Cartier, hafta sonu ona bağlı kalacağını umuyordu. Haklıydı ve McLean Hope elmasını satın aldı.
Evalyn McLean'in Laneti
Evalyn'in kayınvalidesi satışı duyduğunda, çok şaşırdı ve Evalyn'i Cartier'e geri göndermeye ikna etti, o da onu hemen ona geri gönderdi ve ardından McLean'lerin vaat edilen ücreti ödemesini sağlamak için dava açmak zorunda kaldı. Bu bir kez temizlendikten sonra, Evalyn McLean elması sürekli olarak taktı. Bir hikayeye göre, Bayan McLean'in doktorunun onu guatr ameliyatı için bile kolyeyi çıkarması için ikna etmesi gerekmiş.
McLean Umut elmasını iyi şans tılsımı olarak taksa da, diğerleri lanetin ona da çarptığını gördü. McLean'in ilk doğan oğlu Vinson, daha dokuz yaşındayken bir araba kazasında öldü. McLean, kızının 25 yaşında intihar etmesiyle büyük bir kayıp daha yaşadı. Tüm bunlara ek olarak, McLean'ın kocasının deli olduğu ilan edildi ve 1941'deki ölümüne kadar akıl hastanesine kapatıldı.
Evalyn McLean, mücevherlerinin torunları büyüdüklerinde onlara gitmesini istese de, mücevherleri, ölümünden iki yıl sonra, mülkten olan borçları kapatmak için 1949'da satışa çıkarıldı.
Harry Winston ve Smithsonian
Hope elması 1949'da satışa çıktığında, ünlü New Yorklu kuyumcu Harry Winston tarafından satın alındı . Winston birçok kez elması, hayır işleri için para toplamak amacıyla balolarda giymeleri için çeşitli hanımlara teklif etti.
Winston, Hope elmasını 1958'de yeni kurulan mücevher koleksiyonunun odak noktası olması ve diğerlerine bağış yapmaları için ilham vermesi için Smithsonian Enstitüsü'ne bağışladı. 10 Kasım 1958'de Hope elması düz kahverengi bir kutuda taahhütlü postayla seyahat etti ve gelişini kutlayan Smithsonian'da büyük bir grup insan tarafından karşılandı. Smithsonian, böylesi kötü şöhretli bir taşın federal bir kurum tarafından satın alınmasının tüm ülke için kötü şans anlamına geldiğini öne süren bir dizi mektup ve gazete haberi aldı.
Hope elması şu anda Ulusal Doğa Tarihi Müzesi'ndeki Ulusal Mücevher ve Maden Koleksiyonunun bir parçası olarak herkesin görmesi için sergileniyor.
Mavi Elmas ve Abdülhamithan
Yunan tüccar Simon Monkaricies'ti. Açıkgöz olan Simon elması rekor bir fiyatla Sultan abdülhamit'e sattı ancak oda lanetten kurtulamayarak karısı, oğlu ile birlikte bir kazaya kurban gitti.
Elması alan Sultan II. Abdülhamid ise 31 Mart ayaklanmasıyla tahttan indirilmesi kararlaştırılan II. Abdülhamid, 3 yıl Selanik'teki Alatini Köşkü'nde ev hapsinde tutuldu ve daha sonra malüm şekilde öldü..
Fransız Crown mavi elmas olarak da adlandırılan, Bleu de France veya Bleu de Tavernier , bir büyük mavi elmas tarafından satın Louis XIV gelen Jean-Baptiste Tavernier geri getirmişti kim Hindistan Jean Pittan tarafından kesmişti 1668. Louis XIV Louis XV , onu Altın Post Nişanı rozetine dahil etti .
1792'de çalınan izi, Aralık 2007'de François Farges tarafından kurşun modelinin tesadüfen keşfine kadar kayboldu ; bu, tarihsel araştırmalardan sonra, bu Crown elmasın İngiltere'de ortaya çıkan Umut elmasının kökeninde olduğunu gösteriyor . Sadece birkaç gün hırsızlık reçete edildikten sonra, bu da gizleme niyetini kanıtlıyor. Afrika, Sibirya, Avustralya, Brezilya veya Kanada'da büyük yatakların keşfedilmesinden sonra bile bugüne kadar keşfedilen en büyük mavi elmas olmaya devam ediyor.
Mavi renkte olan ve 112 karatlık olan değerli Umut elması oldukça serttir ve içinden yalnızca ışık geçebilir, fiyatı ise dudak uçuklatıyor. İlk olarak 1600 yıllarda Hindistan’da ortaya çıkan elmas, savaş tanrıçası Shiva heykelinin üçüncü gözü olarak sergilenmekteydi. Tanrıça tarafından lanetlendiği düşünülen elmasın ardından ölüm ve uğursuzluk getirdiği yaşanan olaylarla ortaya çıkmıştır.
Shiva heykelinden çalınmasıyla daha sonrasında değerli taş tüccarı Jean Baptiste Tavernier’ın eline geçer. Elindeki bir çok değerli taşlarla birlikte Umut elmasının da olduğu sandığı Fransa kralı 14. Lois’e satmıştır. Tavernier kıymetli taşı elinden çıkardıktan sonra Rusya’da köpeklerin saldırısına uğrayarak ölmüştür. Taşın sahip olduğu negatif güçlerin ilk kurbanı olarak bilinen 14. Lois, 1673 yılında elmasın daha çok parlamasını isteyerek kesilmesi emrini vermiştir. Kesilerek 67 karata düşen elması kurdeleyle boynuna takarak sergileyen kral sırasıyla önce oğlunu, erkek kardeşini, torununu ve torununun eşini kaybetmiştir.
Umut Hope Elması'nın Laneti
Hope elması veya Mavi elmas, 45.52 karat (9.10 gram),[w][1][2] dünyaca ünlü bir elmas.
Sahiplerinden birinin adından ötürü Hope Elması, renginden ötürü Mavi Elmas adıyla bilinen bu taşı Avrupa'ya 1642′de Jean Tavernier adında bir gezgin getirmiştir. Elması Hindistan’da bir Buda heykelinin gözünden koparmıştı.
Tavernier, elması Fransa Kralı XIV. Louis’e satmıştır. XVI. Louis ise elması karısı Marie Antoinette’e armağan etmişti.. 1830′da Daniel Elias adında bir İngiliz, elması 200.000 liraya Banker Hope’a sattı. Hope, elması aldıktan kısa bir süre sonra iflas etti. Daha sonra Kanitovsky adında bir Rus prensi elması satın aldı ve dostu bir kadına armağan etti. Kadın ölünce elmas Yunan Simon Monkaricies'in eline geçti. Monkaricies, elması çok yüksek bir fiyatla, II. Abdülhamit’e sattı. Son olarak elması Yunan armatör Onasis’in karısı Tina almıştı.[kaynak belirtilmeli]
Elmas şimdi ABD'de National Museum of Natural History müzesindedir.
Efsaneye göre, büyük mavi mücevher Hindistan'daki bir idolden koparıldığında (yani çalındığında) ilk kez başına gelen bir lanet olan Hope elmasının sahibine bir lanet gelir. elmasın sahibi ama ona dokunan herkes için.
Lanetlere inansanız da inanmasanız da, Umut elması yüzyıllardır insanların ilgisini çekmiştir. Mükemmel kalitesi, büyük boyutu ve nadir rengi onu çarpıcı biçimde benzersiz ve güzel kılıyor. Kral Louis XIV'e ait olmak, Fransız Devrimi sırasında çalınmak , kumar için para kazanmak için satılmak, hayır işleri için para toplamak için giyilmek ve nihayet bugün bulunduğu Smithsonian Enstitüsü'ne bağışlanmak gibi çeşitli bir tarihçe hayranlığını artırıyor. Hope elması gerçekten eşsizdir.
Ama gerçekten bir lanet var mı? Hope elması nereden geldi ve bu kadar değerli bir mücevher neden Smithsonian'a bağışlandı?
Cartier'in Umut Elması Efsanesi
Pierre Cartier, ünlü Cartier kuyumcularından biriydi ve 1910'da Evalyn Walsh McLean ve kocası Edward'a, devasa kayayı satın almalarını sağlamak için aşağıdaki hikayeyi anlattı. Çok varlıklı çift ( Washington Post'un sahibinin oğluydu, başarılı bir altın madencisinin kızıydı) Cartier ile tanıştıklarında Avrupa'da tatil yapıyorlardı. Cartier'in hikayesine göre, birkaç yüzyıl önce Tavernier adında bir adam Hindistan'a bir gezi yaptı.. Oradayken, Hindu tanrıçası Sita'nın bir heykelinin alnından (veya gözünden) büyük, mavi bir elmas çaldı. Efsaneye göre, bu ihlal için Tavernier, elması sattıktan sonra Rusya'ya yaptığı bir gezide vahşi köpekler tarafından parçalandı. Bu, lanete atfedilen ilk korkunç ölümdü, dedi Cartier: Takip edecek çok şey olurdu.
Cartier, McLean'lara, idam edilen bir Fransız yetkili olan Nicholas Fouquet'i anlattı; Bir Fransız çetesi tarafından dövülerek öldürülen Prenses de Lambale; Louis XIV ve Marie Antoinette başları kesildi. 1908'de Türkiye Sultanı Abdülhamid taşı satın aldı ve ardından tahtını kaybetti ve en sevdiği Subaya elması takıp öldürüldü. Yunan kuyumcu Simon Montharides, eşi ve çocuğuyla birlikte bir uçurumun üzerinden geçerken öldürüldü. Henry Thomas Hope'un (elmas adını verdiği) torunu beş parasız öldü. 20. yüzyılın başlarında taşa sahip olan ve sonu kötü biten bir Rus kontu ve bir aktris vardı. Ancak araştırmacı Richard Kurin, bu hikayelerin çoğunun yanıltıcı olduğunu ve bazılarının tamamen yalan olduğunu bildiriyor.
Evalyn McLean, "Father Stuck It Rich" adlı anı kitabında, Cartier'nin çok eğlenceli olduğunu yazmıştı: "O sabah Fransız Devrimi'nin tüm şiddet olaylarının sadece o Hindu idolünün gazabının yansımaları olduğuna inandığım için mazur görülebilirdim."
Gerçek Taverna Hikayesi
Cartier'in hikayesinin ne kadarı doğruydu? Mavi elmas ilk olarak 1640-1667 yılları arasında dünyayı dolaşıp mücevher arayan 17. yüzyıl kuyumcu, gezgin ve hikaye anlatıcısı Jean Baptiste Tavernier tarafından bulundu. O zamanlar büyük renkli elmasların bolluğuyla ünlü olan Hindistan'ı ziyaret etti ve muhtemelen oradaki elmas pazarından Hindistan'ın Golconda kentindeki Kollur madeninden geldiğine inanılan kesilmemiş 112 3/16 karat mavi bir elmas satın aldı.
Tavernier 1668'de Fransa'ya geri döndü ve burada "Güneş Kralı" Fransız Kralı Louis XIV tarafından onu sarayda ziyaret etmesi, maceralarını anlatması ve ona elmaslar satması için davet edildi. Louis XIV, büyük, mavi elmasın yanı sıra 44 büyük elmas ve 1122 daha küçük elmas satın aldı. Tavernier bir asil oldu, anılarını birkaç ciltte yazdı ve 84 yaşında Rusya'da öldü.
Krallar tarafından giyildi
1673'te Kral Louis XIV, parlaklığını arttırmak için elması yeniden kesmeye karar verdi. Yeni kesilmiş mücevher 67 1/8 karattı. Louis XIV, resmi olarak "Tacın Mavi Elması" olarak adlandırdı ve genellikle elması boynuna uzun bir şerit üzerinde takardı.
1749'da, Louis XIV'in büyük torunu Louis XV kraldı ve taç kuyumcuya mavi elmas ve Cote de Bretagne (o zamanlar büyük bir kırmızı spinel olduğu düşünülen) kullanarak Altın Post Nişanı için bir dekorasyon yapmasını emretti. yakut olmak). Ortaya çıkan dekorasyon son derece süslüydü.
Umut Elması Çalındı
Louis XV öldüğünde, torunu Louis XVI, kraliçesi Marie Antoinette ile kral oldu . Marie Antoinette ve Louis XVI, Fransız Devrimi sırasında başları kesildi , ancak elbette mavi elmasın laneti yüzünden değil.
Terör Saltanatı sırasında, kraliyet mücevherleri (mavi elmas dahil) 1791'de Fransa'dan kaçmaya çalıştıktan sonra kraliyet çiftinden alındı. Mücevherler, Garde-Meuble de la Couronne olarak bilinen kraliyet deposuna yerleştirildi, ancak iyi korunmamış.
12 ve 16 Eylül 1791 arasında, Garde-Meuble defalarca yağmalandı, yetkililerin 17 Eylül'e kadar fark etmedikleri bir şeydi. Taç mücevherlerinin çoğu kısa sürede kurtarılmış olsa da, mavi elmas bulunamadı ve ortadan kayboldu.
Mavi Elmas Yeniden Yüzeye Çıkıyor
Büyük (44 karat) mavi bir elmas 1813'te Londra'da yeniden ortaya çıktı ve 1823'te kuyumcu Daniel Eliason'a aitti. Londra'daki mavi elmasın Garde-Meuble'dan çalınanla aynı olup olmadığı kesin değil çünkü Londra'daki elmas farklı bir kesimdi. Yine de, çoğu insan Fransız mavi elmasının nadirliğini ve mükemmelliğini hissediyor ve Londra'da ortaya çıkan mavi elmas, birisinin Fransız mavi elmasını kökenini gizleme umuduyla yeniden kesmesini mümkün kılıyor.
İngiltere Kralı IV. George mavi elması Daniel Eliason'dan satın aldı ve Kral George'un ölümü üzerine elmas, borçlarını ödemek için satıldı.
Neden "Umut Elmas" Denir?
1839'da ya da muhtemelen daha önce, mavi elmas, Hope & Co. bankacılık firmasının mirasçılarından biri olan Henry Philip Hope'un mülkiyetindeydi. yakında ailesinin adını taşıyacak.
Hiç evlenmediği için Henry Philip Hope, 1839'da öldüğünde mülkünü üç yeğenine bıraktı. Hope elması, yeğenlerin en büyüğü Henry Thomas Hope'a gitti.
Henry Thomas Hope evlendi ve bir kızı oldu; kızı büyüdü, evlendi ve beş çocuğu oldu. Henry Thomas Hope 1862'de 54 yaşında öldüğünde, Hope elması Hope'un dul eşinin mülkiyetinde kaldı ve ikinci en büyük oğlu olan torunu Lord Francis Hope (1887'de Hope adını aldı), Hope'u miras olarak aldı. büyükannesinin yaşam mirasının bir parçası, kardeşleriyle paylaştı.
Francis Hope kumar oynaması ve yüksek harcamaları nedeniyle 1898'de mahkemeden Hope elmasını satmak için izin istedi - ancak kardeşleri elmasın satışına karşı çıktı ve talebi reddedildi. 1899'da tekrar temyize gitti ve talebi yine reddedildi. 1901'de Lordlar Kamarası'na yapılan bir itiraz üzerine Francis Hope'a nihayet elması satma izni verildi.
İyi Şans Tılsımı Olarak Umut Elması
1901'de Hope elmasını satın alan ve Amerika Birleşik Devletleri'ne getiren Amerikalı kuyumcu Simon Frankel'di. Elmas, sonraki birkaç yıl boyunca (Cartier'e inanıyorsanız padişah, oyuncu, Rus kontu dahil) birkaç kez el değiştirdi ve sonunda Pierre Cartier ile sona erdi.
Pierre Cartier, pırlantayı ilk kez 1910'da kocasıyla Paris'i ziyaret ederken gören Evalyn Walsh McLean'de bir alıcı bulduğuna inanıyordu. Bayan McLean daha önce Pierre Cartier'e genellikle kötü şans olarak görülen nesnelerin onun için iyi şansa dönüştüğünü söylediğinden, Cartier konuşmasında Umut elmasının olumsuz geçmişini vurguladı. Ancak, Bayan McLean, pırlantanın mevcut montajından hoşlanmadığı için onu geri çevirdi.
Birkaç ay sonra, Pierre Cartier ABD'ye geldi ve Bayan McLean'den Hope elmasını hafta sonu için saklamasını istedi. Hope elmasını yeni bir yuvaya yerleştiren Cartier, hafta sonu ona bağlı kalacağını umuyordu. Haklıydı ve McLean Hope elmasını satın aldı.
Evalyn McLean'in Laneti
Evalyn'in kayınvalidesi satışı duyduğunda, çok şaşırdı ve Evalyn'i Cartier'e geri göndermeye ikna etti, o da onu hemen ona geri gönderdi ve ardından McLean'lerin vaat edilen ücreti ödemesini sağlamak için dava açmak zorunda kaldı. Bu bir kez temizlendikten sonra, Evalyn McLean elması sürekli olarak taktı. Bir hikayeye göre, Bayan McLean'in doktorunun onu guatr ameliyatı için bile kolyeyi çıkarması için ikna etmesi gerekmiş.
McLean Umut elmasını iyi şans tılsımı olarak taksa da, diğerleri lanetin ona da çarptığını gördü. McLean'in ilk doğan oğlu Vinson, daha dokuz yaşındayken bir araba kazasında öldü. McLean, kızının 25 yaşında intihar etmesiyle büyük bir kayıp daha yaşadı. Tüm bunlara ek olarak, McLean'ın kocasının deli olduğu ilan edildi ve 1941'deki ölümüne kadar akıl hastanesine kapatıldı.
Evalyn McLean, mücevherlerinin torunları büyüdüklerinde onlara gitmesini istese de, mücevherleri, ölümünden iki yıl sonra, mülkten olan borçları kapatmak için 1949'da satışa çıkarıldı.
Harry Winston ve Smithsonian
Hope elması 1949'da satışa çıktığında, ünlü New Yorklu kuyumcu Harry Winston tarafından satın alındı . Winston birçok kez elması, hayır işleri için para toplamak amacıyla balolarda giymeleri için çeşitli hanımlara teklif etti.
Winston, Hope elmasını 1958'de yeni kurulan mücevher koleksiyonunun odak noktası olması ve diğerlerine bağış yapmaları için ilham vermesi için Smithsonian Enstitüsü'ne bağışladı. 10 Kasım 1958'de Hope elması düz kahverengi bir kutuda taahhütlü postayla seyahat etti ve gelişini kutlayan Smithsonian'da büyük bir grup insan tarafından karşılandı. Smithsonian, böylesi kötü şöhretli bir taşın federal bir kurum tarafından satın alınmasının tüm ülke için kötü şans anlamına geldiğini öne süren bir dizi mektup ve gazete haberi aldı.
Hope elması şu anda Ulusal Doğa Tarihi Müzesi'ndeki Ulusal Mücevher ve Maden Koleksiyonunun bir parçası olarak herkesin görmesi için sergileniyor.
Mavi Elmas ve Abdülhamithan
Yunan tüccar Simon Monkaricies'ti. Açıkgöz olan Simon elması rekor bir fiyatla Sultan abdülhamit'e sattı ancak oda lanetten kurtulamayarak karısı, oğlu ile birlikte bir kazaya kurban gitti.
Elması alan Sultan II. Abdülhamid ise 31 Mart ayaklanmasıyla tahttan indirilmesi kararlaştırılan II. Abdülhamid, 3 yıl Selanik'teki Alatini Köşkü'nde ev hapsinde tutuldu ve daha sonra malüm şekilde öldü..
Kar©glan Başağaçlı Raşit Tunca
